Arjantin’de sınıf mücadelesi, vitesi işsizler hareketiyle yükseltiyor

Arjantin bir kere daha iç içe geçen ekonomik ve siyasi krizlerin pençesinde kıvranıyor. 11 Ağustos’taki ön seçimde iktidar cephesi muhalefetin 15 puan gerisinde kaldı ama yasa gereği ülkeyi Aralık ayına kadar yönetecek. Bu durumun yarattığı iktidar boşluğu Gerçek gazetesi sayfalarında daha önce işlenmişti. Şimdi de yaşanan ekonomik kriz nedeniyle ülkenin dört bir yanında emekçi kitlelerin büyük bir seferberliği söz konusu.

Yaşanan bu yeni seferberlikte başı işsizler hareketi çekiyor. 15 Ağustos’tan bu yana neredeyse düzenli olarak iki haftada bir Arjantin’in bütün yolları ve meydanları işsizlerin ve kent yoksullarının gösterilerine sahne oluyor. Eylemlerin üç ana talebi var: Gerçek iş imkânları yaratılması, sosyal yardımların arttırılarak yenilerinin başlatılması, aşevlerine gıda yardımı yapılması. Bu taleplerle 15 Ağustos, 28 Ağustos, 11 Eylül ve 24 Eylül’de başkent Buenos Aires ile Santa Cruz, Neuquen, Rio Negro, Mendoza, Cordoba, Rosario, Tucuman, Salta ve Jujuy eyaletlerinin önemli şehirlerinde eylemler düzenlendi.

Bu eylemler elbette kendiliğinden gerçekleşmiyor. Kardeş partimiz Partido Obrero’nun (İşçi Partisi) işsizler arasında ve yoksul mahallerdeki kolu olan Polo Obrero (İşçi Kutbu), eyleme geçen işsizler hareketinin siyasi ve örgütsel olarak motor gücü konumunda. CUBa-MTR ve Barrios de Pie adlı iki işsiz örgütü de eylemleri PO ile ittifak içinde örgütlüyor.

11 Eylül’de Sosyal Kalkınma Bakanlığı önünde taleplerinin kabul edilmesi için on binlerce emekçi 48 saatlik bir kamp kurdu. Eylemin ilk günü Polo Obrero korteji polis saldırısına maruz kaldı ancak eylemi gerçekleştirmekten geri adım atmadı. Ancak buna misilleme olarak hükümet tarafından Polo Obrero’nun liderlerinden Eduardo Belliboni ile CUBa-MTR’nin lideri Oscar Kuperman hakkında derhal soruşturmalar başlatıldı. Bu açık sindirme girişimi karşısında hareketin verdiği cevapsa talepleri karşılanmazsa bu sefer tüm ülkede 72 saat sürecek yol kesme eylemleri düzenleme tehdidi oldu!

Ekim ayında gerçekleşecek genel seçimde Alberto Fernandez’in iktidara geçmesi bekleniyor. Fernandez’in Frente de Todos (Herkesin Cephesi) adlı partisi önce eylem günlerinde kimseyi evinden çıkmamaya çağırdı. Ardından bu partinin dümen suyundaki Peronist bürokrasinin elinde tuttuğu sendika konfederasyonları eyleme destek vermediler. Son olarak da bir temsilcileri çıkıp Partido Obrero’nun liderlerinden Nestor Pitrola’nın tutuklanması gerektiğini söyledi. Bu öfkenin nedenini anlamak zor değil. Çünkü işçi sınıfının mücadele azmini yükselten gösteriler, İMF ile el altından anlaşmaya çalışan bu burjuva partisini de zora sokuyor.

Sağıyla soluyla düzen partileri, açlık ve yoksulluğun pençesinde kıvranan halka ve onun haklı taleplerine sırtını çevirmiş durumda. Arjantin’in emekçi halkıysa tüm ülkenin önünde koşan bambaşka bir örneği yaratmakla meşgul. Chubut eyaleti üç aydır grevler, yol kesme eylemleri ve çatışmalarla altüst oluyor. Olaylar yerel yönetimin borçlarını kapatma bahanesiyle öğretmenlerin maaşlarının ödenmemesi ile başladı. Varılan aşamada iş yerlerinde, mahallelerde, eylem alanlarında gösterileri koordine etmek için “halk meclisleri” kuruluyor. Ana slogansa çiçeği burnunda eyalet valisini hedef alıyor: Arcioni defol! Bir valinin doğrudan kitle eylemleri ile düşürülmesi ihtimalinin ülkeye yepyeni bir perspektif sunduğu muhakkak.,

Bu yazı Gerçek gazetesinin Ekim 2019 tarihli 121. sayısında yayınlanmıştır.