Yalancılar diyarı Ukrayna
Aşağıdaki yazı, Ukrayna’da sosyal medyada yayınlanmıştır. Bize Kardeş örgütümüz Akıntıya Karşı’dan Yuri Şakhin tarafından iletilmiş olan yazıyı Rusça’dan Türkçe’ye Gözde Tumbay çevirmiştir. Yazı, Batı emperyalizminin yere göğe sığdıramadığı Kiev rejiminin Ukrayna’da nasıl 1984 benzeri bir dünya kurmuş olduğunu mizahi bir dille gayet güzel anlatıyor.
Gianni Rodari’nin “Gelsomino’nun Büyülü Sesi” adında muhteşem bir eseri vardır. Eserde, dürüst bir çocuk yalancılar diyarına gider. Orada köpeklere kedi denir (köpekler ise miyavlar). Bir darbesonucunda diktatörlük ortaya çıkar ve bu durumu saklamak adına birçok kelimenin anlamı değiştirilir. Mesela savaş açmak ya da diktatörlük artık demokrasi diye adlandırılmaktadır.
Günümüzdeyse Ukrayna’da yaşananlar bu hikayedekilerin aynısı:
Silahlı militanlara “barışçıl göstericiler”, cuntaya “yasal otorite”, diktatörlüğe direnenlere “bölücü” ve Batılı zırvalarına ise “vatanseverlik” denmekte. He, tabii bir de gelişmiş silahları olan yüzlerce militandan oluşan “Dostluk Treni”ni unutmayalım. Ve tüm bunlar o maskeciklerinin altında, sinsice, bir yalanlar ve yapmacık tebessümler deryasında “Birleşik Ukrayna” masalının içinde anlatılmakta. Hatta bu hikayeye sahte egemenlik ve bariz küstahlık protestolarını da sokuşturuyorlar.
Aynı Rodari’nin hikayesindeki gibi kel diktatörün altından peruğu da var. Aslında Turchynov kel, Tymoşenko ise postiş takıyor, fakat benzer bir özellik ve benzer bir diktatör.
“Özgür” ve “demokratik” ülkede sınırları katı bir şekilde çizilmiş düşünce yapısının dışına çıkmaya izin yok. “Referandum” (yani doğrudan halkın iradesi!) pis bir kelime ve yasaklı.
Çifte standartsa her yerde geçerli. Eğer Batı tarafı yönetim binalarını ele geçirirse buna “halkın iradesi” denirken, aynısını güneydoğu tarafı yaparsa buna “terörizm” deniyor. Eğer Batı tarafı sokaklarda kask ve coplarla dolaşırsa onların adı “barışcıl göstericiler”, güneydoğu sakinleri böyle bir şey yaparsa adları “bölücü”. Eğer Lviv sakinleri merkezi hükümete karşı geldiğini ilan ederse bunun adı “devrim”, Donetsk vatandaşları böyle bir şey yaparsa bunun adı “isyan/kargaşa”. İstiklal Meydanında AB bayrağı açılırsa bunun adı “vatanseverlik” iken, Kharkov’da Rusya Federasyonu bayrağı açılırsa bunun adı “vatana ihanet”.
Polonyalı ve Amerikalı politikacıların Meydanda konuşmasına ve Belaruslulara ya da Ruslara yönelik diplomatik baskı uygulanması için para vermesine izin var. – Bu durumda ağzınızı açıp tek kelime edemezsiniz. Avrupalı ve Amerikalı büyükelçiler kuklalarına talimatlarını doğrudan ve küstahça verirken bunun adı “bağımsız politika”dır. Ama Rusya işin içine girince bunun adı “egemenliğin ihlal edilmesi”dir. Hangi egemenlik bu? Hani şu çoktan ölmüş “geçici hükümet” mi? Kiev’deki bir otelin iki katı CIA’in kriz yönetim merkezine çevrildiğinde ülkenin gerçek hükümeti ya da sadece Amerika’nın emirleriyle hareket eden “geçici” hükümet neredeydi?
Öyle bir durumdayız ki artık Amerika Rusya’ya Ukrayna’ya gazı hangi fiyattan satması gerektiğine dair emir verir hale geldi.
Ama en rezil yalansa şu heralde: güneydoğunun milis güçleri “terörist” iken ve onlara karşı yapılan tüm müdahaleler “teröristlere karşı operasyon” iken buna dahil olan cellatlar"nefsi müdafaa"kavramıyla birlikte anılıyor.
Yaklaşan savunma—Bu da bir şey.
Ya şu internette sinir bozucu yorumlarıyla, ülkenin yarısının kana boğulması gerektiğini neşeyle haykıranlara ne demeli. Şahsen ben böyle açık sözlü gulyabanilerin olduğu bir ülkede yaşamak istemiyorum. Daha doğrusu kendi ülkem gibi bir yerde yaşamak istemiyorum. Bavul-istasyon-ABD. Gerçi oradakilerde buradaki kana susamışlardan farklı değil ya. Merak ediyorum acaba sivil savaştan sonra ekonomik toparlanmanın sağlanması için kaç yıl gerektiğini biliyorlar mı? Ya da bu büyük çaplı halk çatışmaları sırasında milyonlarca emekli insanın durumu ne olacak? Hayır, onlar sadece nefretle dolular ve kan istiyorlar.
Ama sistemin kendisi bile koca bir yalan.(En kötüsü de, hala ona inancı olanların durumu, bence onlar şizofren)
Yalan söyleyen sadece medya değil. Bireysel siyasette de yalan söyleniyor. Mesela şarkıcı Ruslana intihar sözü vermişti.—Şaka yapıyordu heralde. Yaroş bir sürü tehdit savurdu, ama hepsi fos çıktı. Lyaşko Doğu’ya gidecek cezalandırıcı bir birliğe önderlik etme sözü vermişti—Ama Kharhov’un yakınlarında görünürde bir şey yok. Avakov ise Slavyansk (sembolik adı!) “gece yarısına kadar özgürleşmezse” kendini vurma sözü vermişti. O da tabancasını bir türlü ayarlayamadı, elleri titriyor zahir.
Ama bunlar ıvır zıvır. Yalanın kuyruklusunu Yatsenyuk ve Turchynov attı. Önce, 21 Şubat’ta durumu çözmek için Yanukovıç ile bir ateşkes yaptılar. Ertesi gün de Kiev katliamının merkezinde ateşkesi bozdular. Güneydoğu tarafına imtiyaz vereceklerinin ve referandumun sözünü verdiler. Ertesi gün başladılargene kavgaya. Patolojik yalancılarla ne yaparsanız yapın başa çıkamazsınız, sonunda yine sizi kandırırlar. Bazen bana öyle geliyor ki ağızlarından tek kelime doğru söz çıkmıyor. Beyinlerinin o bölgesi çoktan körelmiş sanki.
Dahası, daha önce de vizesiz AB rejimiyle ilgili ve Rusya’ya açılacak bir savaşla ilgili yalan söylemişlerdi(aynı anda Rusya’dan alınacak gaz ve borçlar için indirim dileniyorlardı). Şimdiyse AB’den ve IMF’den gelecek bir yardım hakkında atıp tutuyorlar. Bir ya da iki hafta içinde (bir haftası geçti bile) Ukrayna IMF’den 27 milyar dolar borç alacakmış ve tüm ekonomik problemler çözülecekmiş. Ama şansa bak ki, IMF’den birkaç gün önce gelen bir rapora göre, IMF Ukrayna’ya yardım etmeyi reddetti. Daha iyi anlayalım diye şunu da ekleyeyim, IMF’nin reddettiği ikinci ülke Somali.
Gerçek şu ki IMF yasalarına göre borç alacak ülke teminat göstermek zorunda. Gerekli şartlar karşılanmış değil. Yani, IMF istese de Ukrayna’ya yardım edemez. Aklı başında hiçbir banka da bu dolandırıcılara kredi vermez—Nitekim borç filan ödemeyecekler.
Bu arada “dürüstlük” ve “vatanseverlik” demişken, sizce neden “geçici hükümet” böyle şeyler yapıyor? Ukrayna’nın hatırına mı? Güldürmeyin beni. Tabii ki de çalıp çırpmak için. Ukrayna Milli Bankası’nın yeni başkanı Savaş Lordu Kubiv Privatbank’a finansmanını yenilemesi için (sebepsiz yere) 9 milyar Grivna tahsis etti. “Privat” ise spekülatif nedenlerden dolayı dolar satın alabilmek için bütün parayı bankalararası piyasaya attı. Bu da Ukrayna’nın neden zayıf bir döviz piyasasına sahip olduğunu açıklıyor. O zamandan beri dolar grivnaya karşı hep yükselişte ve kimbilir bu ne zaman son bulacak ( eğer gerçekten son bulacaksa tabi). Yani kendi çıkarları uğruna Ukrayna ekonomisini toprağa gömdüler.
Kiev’de batı yanlısı rejimin daha ne kadar süre ayakta kalacağını bilmiyorum- bir iki hafta belki. Ama yakında çökeceğine dair en ufak bir şüphe bile yok. Fikirleri yok, halkları yok, kaynakları yok, cesaretleri yok, vicdanları yok.
Güvenlik teşkilatının elit birliklerinin bile Batı’nın kuklaları için mücadele etmeye niyeti yok. İşte tam da bu yüzden Slavyansk’ta büyük ölçekli düşmanlıklar başlamadı.
Ve tüm bu "nefsi müdafaa" ve "koruyucu güç" zırvalıklarıda sadece sürekli protestolar düzenleyip halka şantaj yapmaktan ve yağmacılıktan başka bir şey bilmeyenlere ait.
Yalancılar er ya da geç güçten düşecekler ve yerle yeksan olacaklar. Ben de Gelsomino olmayabilirim ama sesim Hakikat zaferinin korosunda duyulacak.
