Esenyurt’ta 11 işçi öldü, 11 can! Uyan!

Yürek dayanmayan bu olay adım adım geliyordu, ve her gün binlerce işçi için, binlerce yoksul için geliyorsa, yani bu kadar ucuzsa üretenin, yaratanın, yapıp var edip bu hale getirenin hayatı ve çıkmıyorsa sesimiz, ölmüşlerimize değil bize yazık! Derhal eyleme, hemen şimdi sokağa, hesap sormaya! Tüm sorumlular yargılansın ama özellikle de işçileri o koşullarda çalıştıran patronları! İşçilerin can güvenliğini sağlayamayan, onların katline olanak tanıyan bu şirket derhal işçi denetiminde kamulaştırılsın!

11 sayısı geliyor gözlerimizin önüne. İki tane 1, yana yana yatan iki ölü gibi. Ama ölü iki tane değil, tam on bir tane, yani on bir tane 1 ve yan yana yatan on bir ölü. İşçi ölüleri, ölülerimiz… Temiz yüzlü, masum, yüzlerinde bu düzenin çirkinliklerini bir daha yaşamayacak olmanın rahatlığı ile geride kalan bizlere acımalarının karışımı ama ille de “Bir şeyler yapın, biz yandık başkaları yanmasın!” diyen bir ifade var. Gözleri yaşarken tadamadıkları bir yaşama açılmış, belki koşturuyorlar bir ormanda, çayırda çimende, belki sevgililerinin ellerini tutuyorlar, belki çocuklarının… Belki güzel bir yemek, sıcak bir aş kaşıklıyorlar, belki üst baş alıyorlar, belki de kendilerine bu yaşamı reva görenlerle köşe bucak, mevzi mevzi savaşıyorlar… Ama yatıyorlar yerde, cansız, kıpırtısız!

Bizim kıpırtısızlığımıza inat bir kıpırtısızlık onların ki, bize cansızlığımızı, asıl ölüler olduğumuzu anlatan, sadece anlatan mı, yüzümüze haykıran bir kıpırtısızlık… Evet, Esenyurt’ta inşaat’ta çalışan, ama bu düzenin ve onun icracısı patronların ve yasalarının uygun gördüğü üzere orda sadece sağlıksız ve güvenliksiz bir şekilde çalışmayan aynı zamanda “yaşayan”, yani geceleri de orda kalmak zorunda olan 11 işçi, içinde uyumaya çalıştıkları “çadır” mart soğuğunun da etkisiyle buz kesince, elektrikli sobadan medet istedi. Ancak bunun son ısınma çabaları ve son uykuları olduğunu nerden bilsinler, yangın çıktı ve öldüler.

Yürek dayanmayan bu olay adım adım geliyordu, ve her gün binlerce işçi için, binlerce yoksul için geliyorsa, yani bu kadar ucuzsa üretenin, yaratanın, yapıp var edip bu hale getirenin hayatı ve çıkmıyorsa sesimiz, ölmüşlerimize değil bize yazık! Derhal eyleme, hemen şimdi sokağa, hesap sormaya! Tüm sorumlular yargılansın ama özellikle de işçileri o koşullarda çalıştıran patronları! İşçilerin can güvenliğini sağlayamayan, onların katline olanak tanıyan bu şirket derhal işçi denetiminde kamulaştırılsın!

Yeni işçi katliamlarını ve ezilen herkese reva görülen katliamları önlemek için, ömrün tamam olmasından gayrı tüm ölümlere dur demek için ve dahası yaşamayı güzelleştirmek, bize yakışan kılmak için hemen şimdi örgütlenmeye, hemen şimdi mücadeleye!